Miss Cantine

Το Ισραήλ θα τοποθετήσει κάμερες νόμου σε όλα τα κέντρα παιδικής φροντίδας μετά από ένα σκάνδαλο κακοποίησης: απαραίτητο για την προστασία των παιδιών

Πριν από λίγες ημέρες, τα κοινωνικά δίκτυα διέδωσαν τις απαράδεκτες εικόνες του ένας δάσκαλος που χτυπούσε τα παιδιά ενός νηπιαγωγείου στο Ισραήλ, συνδέοντας τα χέρια τους πίσω από τις πλάτες τους και κάνοντας τους να καταπιούν το εμετό τους.

Οι γονείς βγήκαν στο δρόμο ζητώντας να τερματίσουν τις περιπτώσεις τόσο ανησυχητικές όσο και αυτές, προκαλώντας μάλιστα διαταραχές. Έτσι ο πρωθυπουργός του ΙσραήλΜπενιαμίν Νετανιάχου Έχει υποσχεθεί ότι από τον Σεπτέμβριο ο νόμος θα επιτρέψει την τοποθέτηση φωτογραφικών μηχανών μέσα σε νηπιαγωγεία, για να σιωπήσουν τις διαμαρτυρίες.

“Μια κακή μέρα” που την έκανε να δράσει “όπως ο Σατανάς”

Αυτή είναι η απολογία που δόθηκε από τον 25χρονο δάσκαλο Carmel Mauda, ​​όταν συνελήφθη από την αστυνομία στις 21 Ιουνίου, αφού είδε τις εικόνες μιας φωτογραφικής μηχανής εγκατεστημένης στο ιδιωτικό κέντρο.

Αν και αρχικά αρνήθηκε τη συμμετοχή του, έπρεπε να παραδεχτεί τι είχε κάνει αφού τον έδειξε τα βίντεο που δείχνουν πώς η νεαρή γυναίκα κουνάει τα παιδιά, τα ρίχνει ενάντια στο παχνί ή τα χαλάκια, τα χτυπά με πετσέτες ή δεσμούς τα χέρια τους πίσω από τις πλάτες τους για φαγητό.

Πιάστηκε ακόμη και ρίχνοντας μια κουβέρτα πάνω σε ένα παιδί και ξαπλωμένος πάνω του με τον κίνδυνο να τον ασφυκτιά.

Κατάχρηση συνέβη επίσης μπροστά από άλλους δασκάλους που δεν έκαναν τίποτα για να την αποτρέψουν. Ως εκ τούτου, ο βοηθός καθηγητή κατηγορήθηκε ότι ήταν μάρτυρας της κατάχρησης και μάλιστα συμμετείχε. Συνελήφθη και στη συνέχεια απελευθερώθηκε υπό κατ ‘οίκον περιορισμό. Οι δικαστικές διαδικασίες εναντίον της συνεχίζουν την πορεία τους.

Αυτό εξηγείται από την Ισραηλινή εφημερίδα Ynet, η οποία δηλώνει ότι ο καθηγητής κατηγορήθηκε από το Γραφείο του Περιφερειακού Εισαγγελέα για την κατάχρηση ανηλίκων και ανυπεράσπιστων.

Αλλά τώρα, όταν τα βίντεο των επιθέσεων έχουν δημοσιοποιηθεί, όταν οι γονείς έχουν εξοργιστεί και έχουν πάρει τους δρόμους για να απαιτήσουν μέτρα που αποφεύγουν καταστάσεις όπως αυτό. Μάλιστα πιστεύεται ότι προκάλεσαν την υποτιθέμενη πυρκαγιά του οικογενειακού σπιτιού του δασκάλου το περασμένο Σάββατο.

Αυτή είναι η ηχογράφηση που μοιράζεται η ισραηλινή αστυνομία στο λογαριασμό τους στο Twitter.

Ως εκ τούτου Benjamin Netanyahu έχει υποσχέθηκε να σκληρύνει την παρακολούθηση βίντεο στα παιδικά σχολεία της χώρας και έχουν δηλώσει ότι δεν θα δεχτούν το “βία” ως αντίδραση

Η οικογένεια του εναγομένου κρατούσε τα μέσα ενημέρωσης υπεύθυνα για την υποκίνηση της εμπρηστικής επίθεσης και ο νόμιμος εκπρόσωπός τους θεώρησε ότι έχει περάσει μια κόκκινη γραμμή επειδή “η δίκη πρέπει να διεξαχθεί στο δικαστήριο”.

Δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός

Σύμφωνα με τον El Espectador, αυτό δεν είναι η πρώτη περίπτωση κακοποίησης σε νηπιαγωγεία που έχουν καταχωρηθεί στο Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί πολλά επεισόδια κακοποίησης, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου ενός κοριτσιού ηλικίας 18 μηνών στα χέρια του φροντιστή της.

Τον Ιούνιο του 2018, η ισραηλινή κυβέρνηση δέχθηκε επίθεση από τη συνεχιζόμενη καθυστέρηση ενός προτεινόμενου νόμου εποπτείας ενώ τα υπουργεία αγωνίστηκαν για τη χρηματοδότηση του σχεδίου. Ο νόμος ψηφίστηκε τελικά τον Δεκέμβριο, αλλά απαιτεί μόνο κάμερες ασφαλείας σε όλα τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας από το Σεπτέμβριο του 2020 και μόνο εφόσον το 70% των γονέων δεν αντιτίθενται στο μέτρο.

Και όταν αφήνουμε το μωρό μας στο νηπιαγωγείο, το μόνο που ελπίζουμε είναι ότι είναι καλά φροντισμένος και χαρούμενος.

Είναι φυσιολογικό οι αγώνες, τα μαλλιά να τραβούν, μικρά τσιμπήματα να εμφανίζονται στα μικρά παιδιά … Τα μωρά δεν ξέρουν πώς να χειριστούν την απογοήτευσή τους και χρειάζονται στρατηγικές για να μάθουν να διοχετεύουν τα συναισθήματά τους με θετικό τρόπο, βασισμένο σε πολλή αγάπη και υπομονή. Οι φροντιστές θα πρέπει να παρακολουθούν και να διδάσκουν τα παιδιά, έτσι ώστε να μην εμφανίζονται περιπτώσεις όπως το κορίτσι των Ηνωμένων Πολιτειών που πρόσφατα μιλούσαμε, με 25 τσιμπήματα στην πλάτη τους.

Κανείς δεν ενημέρωσε ούτε εξήγησε τους γονείς και οι κάμερες ασφαλείας θα βοηθούσαν να διευκρινιστεί τι συνέβη.

Και επίσης στις υπόλοιπες περιπτώσεις κακοποίησης και παραμέλησης στα νηπιαγωγεία, που δυστυχώς συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι πάρα πολύ συχνές, αλλά εξακολουθούν να ψύχονται.

Υποχρεωτικές κάμερες σε νηπιαγωγεία

Υπάρχουν ήδη πολλά κέντρα παιδιών που διαθέτουν σύστημα παρακολούθησης βίντεο σε κοινόχρηστους χώρους, όπως η αίθουσα διδασκαλίας, η τραπεζαρία, οι διάδρομοι ή το αίθριο. Μέσω ενός κωδικού πρόσβασης, οι γονείς μπορούν να έχουν πρόσβαση στο σύστημα και να δουν μέσω του Διαδικτύου, από οποιαδήποτε κινητή συσκευή, τι κάνει το παιδί τους ανά πάσα στιγμή. Αλλά δεν είναι ακόμα όλα.

Κάμερες σε νηπιαγωγεία, εάν είναι υποχρεωτικές;

Αυτή η υπερβολική επαγρύπνηση για μερικούς, είναι πρωταρχική για τους άλλους, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι τα μωρά δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή να μας πουν τι έκαναν όταν φτάσουν στο σπίτι και ότι για να γνωρίζουν οι γονείς ότι το μικρό τους είναι καλό και χαρούμενο φέρνει πολλή ηρεμία .

Για να ζητήσουμε οι κάμερες να είναι υποχρεωτικές στα νηπιαγωγεία δεν σημαίνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τους δασκάλους, αλλά λόγω των περιπτώσεων όπως αυτή του δασκάλου αυτού στο Ισραήλ, μας κάνει να εξετάσουμε (για άλλη μια φορά) την ευκολία εγκατάστασης σε όλα τα κέντρα από το νόμο.

Ως μητέρα, είμαι της άποψης ότι όσο περισσότερα εργαλεία χρησιμοποιούμε για να φροντίζουμε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας, τόσο το καλύτερο και αυτό είναι πάνω από τη διατήρηση της ιδιωτικής τους ζωής ως ανηλίκων, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι Θα έχουμε πρόσβαση μόνο σε αυτούς τους γονείς με εικόνες και με τον δικό τους κωδικό πρόσβασης.

Εκείνοι που αντιτίθενται στις κάμερες, ισχυρίζονται ότι για να παρατηρούν οκτώ ώρες την ημέρα τι κάνει το μωρό στο νηπιαγωγείο, θα μπορούσε να είναι στο σπίτι με τους γονείς του. Αλλά σίγουρα κανένας γονέας δεν ξοδεύει πολύ χρόνο παρακολουθώντας την οθόνη, αλλά μαζί σχηματίζεται μια αλυσίδα εποπτείας: είναι 40 γονείς που θα παρακολουθούν, όταν μπορούν, κατά καιρούς, τι συμβαίνει στην τάξη.

Εάν υπάρχουν φωτογραφικές μηχανές σε καταστήματα, στο δρόμο ή σε δημόσια ιδρύματα, γιατί δεν χρησιμοποιούμε τεχνολογικές εξελίξεις για να εγγυηθούμε την ευτυχία και την ασφάλεια των παιδιών μας. Τουλάχιστον έως ότου έχουν το πρώτο τους κινητό τηλέφωνο και μπορούμε να τους καλέσουμε για να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά. Αλλά γι ‘αυτό εξακολουθεί να υπάρχει πολύς χρόνος και είναι μια άλλη ιστορία που αξίζει ξεχωριστό προβληματισμό.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *