Τα εμβόλια είναι επίσης απαραίτητα στην εφηβεία: ποια είναι και πότε χορηγούνται

Αν και συνδέουμε τον εμβολιασμό με την παιδική ηλικία, επίσης απαιτούνται προληπτικά μέτρα κατά την εφηβεία, ιδιαίτερα ευάλωτα σε ορισμένες λοιμώξεις όπως ο ιός ανθρώπινου θηλώματος (HPV) ή η μηνιγγίτιδα.

Αυτό δήλωσε ο Δρ Ignacio Salamanca, συντονιστής της ερευνητικής μονάδας του ισπανικού ινστιτούτου παιδιατρικής και συντονιστής μιας νέας συνόδου των συνομιλιών VAC Talks ‘Let’s talk about prevention’ που διοργάνωσε η φαρμακευτική εταιρεία GSK.

Για τον Δρ Salamanca, η εφηβεία είναι ένα στάδιο που απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, δεδομένου ότι κατά την περίοδο αυτή μπορεί να ξεκινήσει η συμπεριφορά κινδύνου στην οποία θα πρέπει να δοθεί έμφαση και να ενημερωθεί:

“Είναι μια ηλικιακή ομάδα με ιδιαίτερη ευαισθησία σε κάποιες λοιμώξεις που μπορούν να προληφθούν μέσω του εμβολιασμού, όπως ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) και στα δύο φύλα και η μηνιγγίτιδα”.

Επιπλέον, δείχνει ότι όταν προσφέρονται πληροφορίες και συνιστώνται εμβόλια, οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να έχουν εφήβους και τους γονείς τους.

Πρόκειται για το χρονοδιάγραμμα εμβολιασμού που συνιστά η ισπανική ένωση παιδιατρικής (AEP) και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την αυτόνομη κοινότητα στην οποία κατοικούμε.

Μηνιγγίτιδα

“Η μηνιγγίτιδα είναι ασθένειες στις οποίες ο πληθυσμός είναι πολύ ευαισθητοποιημένος και ενδιαφερόμενος, όπως και οι επαγγελματίες υγείας. Το γεγονός ότι μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε άτομο και σε οποιαδήποτε ηλικία, η ξαφνική εμφάνιση των συμπτωμάτων και η ταχεία εξέλιξή τους στη σοβαρότητα, μαζί με την αποτυχία της αντιβιοτικής αγωγής – σε υψηλό ποσοστό αποτυγχάνει να αποφύγει το θάνατο ή σοβαρά επακόλουθα – δικαιολογούν αυτή την ανησυχία. “

Αυτός είναι ο τρόπος με τον αμβλύ ο Δρ Σαλαμάνκα που δείχνει τον εαυτό του όταν μιλάει για μια πολύ σοβαρή λοίμωξη που προκαλείται από ένα βακτήριο (meningococcus) που επηρεάζει το αίμα. Αναγνωρίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας οι γιατροί να τα λύσουν και να γνωστοποιήσουν τις διάφορες δυνατότητες εμβολιασμού, τόσο στο πλαίσιο του συστηματικού ημερολογίου όσο και για τα μη χρηματοδοτούμενα εμβόλια.

• Το εμβόλιο μηνιγγιτιδοκοκκικού C είναι παρόν σε όλα τα ημερολόγια εμβολίων, που χρηματοδοτούνται από την Κοινωνική Ασφάλιση. Η ανοσοποίηση επιτυγχάνεται μετά από τρεις δόσεις: έναν στους τέσσερις μήνες, έναν άλλο στους 12 μήνες και μια τελική δόση στα 12 έτη.

• Η μηνιγγίτιδα Β μπορεί να αφήσει σημαντικά επακόλουθα και ακόμη να οδηγήσει σε θάνατο σε περίπου μία στις δέκα περιπτώσεις, σύμφωνα με τη συμβουλευτική επιτροπή εμβολίων AEP.

Υπάρχουν δύο διαθέσιμα εμβόλια: το Bexsero (μπορεί να χορηγηθεί από δύο μήνες) και το Trumenba, από την ηλικία των 10 ετών.

Ο εμβολιασμός δεν χρηματοδοτείται από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, εκτός από μερικούς ανθρώπους με ανοσοκαταστολή, και για εκείνους που έχουν υποστεί μηνιγγοκοκκική νόσος πριν και σε περίπτωση εμφάνισης κρουσμάτων. Μπορούν να αγοραστούν με συνταγή στα φαρμακεία.

• Κατά των ACWY Meningococci (MenACWY). Καλύπτει τέσσερα είδη μηνιγγίτιδας (A, C, W και Y) και αν και δεν χρηματοδοτείται από τη δημόσια υγεία, η AEP συνιστά τη διοίκησή της σε ορισμένα διεθνή ταξίδια και σε εφηβεία, ειδικά μετά από 14 χρόνια. Επίσης, εάν το παιδί κατοικεί σε χώρες όπου το εμβόλιο υποδεικνύεται (ΗΠΑ, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Ελλάδα και Ιταλία).

Μπορεί να αγοραστεί στο φαρμακείο, με την αντίστοιχη συνταγή.

Ένα 11μηνο μωρό πεθαίνει από μηνιγγίτιδα στη Lleida: υπάρχουν είδη μηνιγγίτιδας και εμβολίων

Εμβόλιο κατά του ανθρώπινου ιού θηλώματος (HPV)

Δίδεται σε όλα τα κορίτσια, κατά προτίμηση στην ηλικία των 12 ετών, για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού και των προκαρκινικών βλαβών του γεννητικού συστήματος στις γυναίκες.

Ο εμβολιασμός είναι αποτελεσματικός ειδικά εάν η λοίμωξη δεν έχει συμβεί και αυτό μπορεί να διασφαλιστεί μόνο όταν η σεξουαλική επαφή δεν έχει αρχίσει ακόμη. Ως εκ τούτου, οι preteens και οι έφηβοι εμβολιάζονται.

Οι έφηβοι στο Ηνωμένο Βασίλειο θα εμβολιαστούν κατά του HPV, ένα μέτρο που συνιστά επίσης η AEP

Αλλά, αν και δεν περιλαμβάνεται στο υποχρεωτικό δωρεάν ημερολόγιο, το AEP το συνιστά και για τα παιδιά, τα οποία επηρεάζει επίσης. Το εμβόλιο είναι απαραίτητο επειδή:

• Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος (HPV), που ονομάζεται επίσης ιός του θηλώματος, επηρεάζει περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους που έχουν σεξουαλική επαφή, αλλά τις περισσότερες φορές αγωνίζονται χωρίς καν να το παρατηρούν.

• Μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας ή όγκους του φάρυγγα (συχνότερα στους άνδρες απ ‘ό, τι στις γυναίκες).

• Τα γεννητικά κονδυλώματα μπορεί επίσης να εμφανίζονται σε άνδρες και γυναίκες, καλοήθεις αλλά πολύ ενοχλητικές.

• Οι άνδρες μεταδίδουν τον ιό στις γυναίκες και μπορεί να καταλήξουν σε καρκίνο της μήτρας.

• Οι άνδρες που έχουν σεξουαλική επαφή με άλλους άνδρες είναι μια ομάδα ειδικού κινδύνου για λοίμωξη και όγκους δευτερογενώς προς τον ιό HPV.

Το εμβόλιο χορηγείται με έγχυση στον ώμο σε όλα τα κορίτσια ηλικίας 11 έως 14 ετών, σύμφωνα με τα επίσημα εμβόλια των αυτόνομων κοινοτήτων. Το πλήρες πρόγραμμα αποτελείται από 2 ή 3 δόσεις, σε 6 μήνες.

Εμβόλιο ηπατίτιδας Β (ΗΒ)

Αυτό το εμβόλιο, το οποίο αποτελεί μέρος του επίσημου προγράμματος εμβολιασμού, χορηγείται σε διαφορετικές δόσεις καθ ‘όλη τη διάρκεια του πρώτου έτους του μωρού. Αλλά η ΑΕΠ συνιστά την ανοσοποίηση μη εμβολιασμένων παιδιών και εφήβων, σε οποιαδήποτε ηλικία. Παρέχονται τρεις δόσεις εμβολίου ενός συστατικού ή σε συνδυασμό με ηπατίτιδα Α, με πρόγραμμα 0, 1 και 6 μηνών.

Ο ιός της ηπατίτιδας Β προκαλεί φλεγμονή του ήπατος και διάφορα συμπτώματα, όπως έλλειψη όρεξης, κόπωση, πυρετός, πόνος των μυών και των αρθρώσεων, ναυτία και έμετος, κίτρινο δέρμα και νεφελώδη ούρα. Περιστασιακά, ο ιός παραμένει στο σώμα προκαλώντας χρόνια ηπατίτιδα Β.

Τριφασικό εμβόλιο κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκκύτη (Tdpa)

Χορηγείται σε πέντε δόσεις καθ ‘όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας: 2 δόσεις (στους 2 και 4 μήνες). τρίτη αναμνηστική δόση στους 11-12 μήνες. ένα τέταρτο σε έξι έτη και το τελευταίο μεταξύ 12 και 18 ετών (κατά προτίμηση μεταξύ 12 και 14).

• Η διφθερίτιδα είναι μια μεταδοτική αναπνευστική ασθένεια η οποία προσβάλλεται από τη μόλυνση των βακτηρίων Corynebacterium diphtheriae. Επηρεάζει την αναπνευστική οδό και εξαπλώνεται σε όργανα όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος, προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες ή ακόμη και θάνατο.

• Ο τετάνος ​​είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια που συμβαίνει όταν τα τραύματα μολύνονται με την τοξίνη του βακτηρίου «clostridium tetanus».

Επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας εκτεταμένη μυϊκή δυσκαμψία, επώδυνους σπασμούς, δυσκολία στην αναπνοή και κατάποση και επιληπτικές κρίσεις.

• Ο μαλακός βήχας είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από τα βακτηρίδια Bordetella pertussis, εξαπλώνεται με επαφή με μολυσμένα αντικείμενα με τα χέρια.

Στην αρχή μοιάζει με ένα κρύο, αλλά στη συνέχεια συνεχίζει με επίμονες βήχα επιθέσεις για αρκετές εβδομάδες, οι οποίες σχεδόν δεν αφήνουν ή αναπνέουν, και συνήθως καταλήγουν με έμετο.

Επηρεάζει τους ενήλικες και είναι πολύ επικίνδυνο στα μωρά. Στην πραγματικότητα, μπορεί να σας κάνει να εισάγετε μια εντατική μονάδα επιτήρησης (UVI) για αναπνευστική ανεπάρκεια.

Η σημασία της ανοσοποίησης

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα εμβόλια είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από επικίνδυνες ασθένειες και ότι φαινόταν να εξαλειφθούν.

Η μείωση της κάλυψης των εμβολίων σε ορισμένες χώρες θέτει σε κίνδυνο όλα τα παιδιά, όπως εξηγεί ο Δρ Σαλαμάνκα όταν μιλάμε για την επιδημία ιλαράς που συνέβη στην Ευρώπη φέτος:

“Είναι ένας κίνδυνος για τον πληθυσμό που δεν έχει εμβολιαστεί επειδή, για παράδειγμα, δεν είναι αρκετά μεγάλοι για να το κάνουν ή για εκείνους που πάσχουν από χρόνιες ή σοβαρές ασθένειες που τις καθιστούν πιο ευαίσθητες σε μολυσματικές ασθένειες”.

“Είναι απολύτως απαραίτητο να διατηρηθεί η υψηλή εμβολιαστική κάλυψη όχι μόνο για την πρόληψη ασθενειών που μπορούν να προληφθούν μεμονωμένα μέσω του εμβολιασμού αλλά και για την προστασία των πιο αδύναμων και πιο ευάλωτων ανθρώπων”.

Η συστηματική κάλυψη εμβολιασμού στην Ισπανία είναι υψηλή, σε σύγκριση με άλλες χώρες γύρω μας. Ωστόσο, “Η μείωση της κάλυψης έχει οδηγήσει στην επιστροφή των μολύνσεων που ξεπεράστηκαν και ακόμα ξεχάστηκαν”, εξηγεί ο συντονιστής της ερευνητικής μονάδας του ισπανικού ινστιτούτου παιδιατρικής, Δρ Ignacio Salamanca, ο οποίος επισημαίνει:

“Σε αυτές τις χώρες όπου εμβολιασμού προκύπτουν υποχρεωτικές πρωτοβουλίες για τον έλεγχο της επανεμφάνισης μολυσματικών ασθενειών.”

Και παραμένουμε με τη σύστασή σας ως συμπέρασμα:

“Η γνώση του ασθενούς, ο καρπός των πληροφοριών και των συστάσεων, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για να ακολουθήσουν ένα από τα πιο ασφαλή, αποτελεσματικά και αποτελεσματικά προληπτικά μέτρα, όπως ο εμβολιασμός”.