Miss Cantine

Θύματα εκφοβισμού με τέσσερα χρόνια: εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο

Περίπου το 17% των παιδιών υποφέρουν από κάποιο είδος εκφοβισμού και δεν πρόκειται μόνο για μεγαλύτερα παιδιά. Πρόκειται για μια κατάσταση που εμφανίζεται σε παιδιά όλων των ηλικιών, καταγράφονται περιπτώσεις από τρία χρόνια έως την εφηβεία, η πλειοψηφία μεταξύ 11 και 13 ετών.

Αυτός πρόωρου εκφοβισμού, πρώιμου εκφοβισμού ή παρενόχλησης σε νεαρή ηλικία Είναι ασυνήθιστο, αλλά είναι μια κατάσταση που μπορεί να συμβεί. Όσο μικρές μπορεί να είναι, ο εκφοβισμός δεν είναι «παιδικό πράγμα» και τα σχολεία πρέπει να λάβουν ισχυρά μέτρα για να το σταματήσουν με το παραμικρό σημάδι του ενδεχομένου εκφοβισμού προς έναν συμμαθητή.

Εκφοβισμός από την παιδική ηλικία

Μόλις συναντήσαμε μια υπόθεση εκφοβίζοντας ένα αγόρι τεσσάρων ετών Αυτό μας ταρακούνησε για διάφορους λόγους. Πρώτον, λόγω της νεαρής ηλικίας του παιδιού, δεύτερον, επειδή το κέντρο δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει το παιδί παρά την επιμονή των γονέων. Και τελικά, επειδή όταν ο δικαστής εκδικάστηκε, η Generalitat καταδικάστηκε μόνο να καταβάλει 3.800 ευρώ σε αποζημίωση στην οικογένεια του σπουδαστή.

Τα γεγονότα συνέβησαν μεταξύ 2013 και 2016, δεδομένου ότι το παιδί ήταν στο προσχολικό (P4) στο σχολείο Pla de Mar, στην περιοχή Coma-ruga, στο El Vendrell (Baix Penedès) μέχρι την πρώτη τάξη, δηλαδή μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών, όταν μεταφέρθηκε σε άλλο κέντρο. Η απόφαση υποστηρίζει ότι υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι το παιδί υπέστη “συνεχιζόμενη” παρενόχληση.

Οι γονείς παρατήρησαν αλλαγές στον χαρακτήρα του γιου τους, οι οποίοι ζήτησαν ακόμη και να εγγραφούν για μαθήματα αυτοάμυνας. Και παρά το γεγονός ότι η οικογένεια συναντήθηκε πολλές φορές με τη διοίκηση του κέντρου, δεν εφαρμόστηκαν ισχυρά μέτρα ή η κατάσταση αναφέρθηκε στις οικογένειες των στελεχών.

Σύμφωνα με τον δικαστή, είναι “ανησυχητικό και ασυνήθιστο” ότι το κέντρο “δεν ενεργοποίησε ένα πρωτόκολλο δράσης εναντίον ενδεχόμενου εκφοβισμού ενός παιδιού παρά την επιμονή της μητέρας”. Ούτε όταν καταγγέλλει δύο συγκεκριμένα επεισόδια “βίας”.

Προειδοποιητικά σημάδια εκφοβισμού σε μικρά παιδιά

Ίσως οι σχολικές αρχές να μην θεωρούν ότι σε τέτοια μικρά παιδιά μπορεί να υπάρξει κατάσταση εκφοβισμού, αλλά σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να υπάρχουν ήδη κάποια συγκεκριμένα σημάδια εκτός από εκείνα που μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία, όπως:

  • Αρνούνται να πάνε στο σχολείο ή να πάνε σε εκδρομές ή ομαδικές δραστηριότητες.
  • Σχολιάζει ότι ένα παιδί τον ενοχλεί ή αυτό “λίγο τύπος” Δεν είναι πλέον φίλος του. (Παρόλο που πρόκειται για συνηθισμένη συμπεριφορά στα μικρά παιδιά).
  • Διαμαρτύρονται για πονοκέφαλο ή πόνο στην κοιλιά χωρίς εμφανή λόγο.
  • Αρχίζει να απομονώνεται από την ομάδα, αναχωρεί σε μια γωνία, δεν συμμετέχει.
  • Εκπέμπει αρνητικές απόψεις για τον εαυτό του: “Είμαι χαζός”, “είμαι άσχημος”
  • Γίνεται εσωστρεφής και ντροπαλός.

Μικροί τραυματίες στο νηπιαγωγείο

Ο εκφοβισμός στα μικρά παιδιά δεν είναι συνηθισμένος (οι περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται σε μεγαλύτερα παιδιά), ωστόσο, μπορεί να συμβεί σε νεαρή ηλικία. Μπορεί να συμβεί με τη μορφή αποκλεισμού, διαχωρίζοντας το παιδί από την υπόλοιπη ομάδα, από προσβολές, ή του σωματική βία (ξυλοδαρμούς και ξυλοδαρμούς).

Σε αυτές τις ηλικίες είναι δύσκολο να εντοπιστεί, καθώς τα παιδιά μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν με τους άλλους και συχνά παλεύουν, συζητούν και μάλιστα χτυπά. Ωστόσο όταν αυτές οι συμπεριφορές επαναλαμβάνονται και πάντα κατευθύνονται στο ίδιο παιδί, είναι ένα σήμα συναγερμού που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Υπάρχει κακή πρόθεση;

Υπάρχουν εμπειρογνώμονες που υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει επίσημα για εκφοβισμό σε μικρά παιδιά, καθώς ο εκ προθέσεως παράγοντας σε τόσο πρώιμη ηλικία είναι υποκειμενικός.

Πριν από την ηλικία των τριών ετών, τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει την έννοια της ενσυναίσθησης, οπότε αν και η βίαιη συμπεριφορά έναντι άλλων παιδιών πρέπει να διορθωθεί, δεν γνωρίζουν πραγματικά τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους.

Είναι από την ηλικία των τεσσάρων ετών, όταν το παιδί έχει αναπτύξει την αυτοσυνείδησή του και είναι σε θέση να εκτιμήσει τις συνέπειες των πράξεών του. Δηλαδή, ξέρετε πότε ενεργήσατε άσχημα. Σε αυτή την ηλικία, επιθετικές και συνεχείς στάσεις απέναντι σε άλλους εταίρους. Μπορεί να υπάρχει πρόληψης να πάμε εναντίον ενός παιδιού και επιθετικές συμπεριφορές ηγεσίας Σε άλλα παιδιά.

Τι είναι πίσω από ένα παιδί stalker:

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μικρά παιδιά που μπορεί να ζουν ειδικές περιστάσεις που τους οδηγούν να ενεργούν με τον ίδιο τρόπο με τους συνομηλίκους τους.

  • Το παιδί λαμβάνει ένα κακό παράδειγμα από γονείς, συγγενείς ή άλλους ανθρώπους γύρω του.
  • Έκθεση σε βίντεο ή τηλεοπτικές εκπομπές με αρνητικά μηνύματα.
  • Απευαισθητοποίηση προς τον πόνο των άλλων, έλλειψη συμπάθειας.
  • Ημερήσια αποδοχή βίας.

Ως γονείς, δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπουμε σε ένα παιδί να κάνει τη διασκέδαση του άλλου, πολύ λιγότερο τη χρήση βίας. Παρόλο που είναι αυθόρμητες και δεν μπορούν να το πράξουν με κακές προθέσεις, είναι σημαντικό να τους διδάξουμε από νεαρή ηλικία για να είμαστε ανεκτικοί, empathic και να σεβόμαστε τους άλλους. Και φυσικά Εκπαιδεύστε με παράδειγμα.

Αν νομίζετε ότι το παιδί σας μπορεί να είναι που πάσχουν από παρενόχληση στο νηπιαγωγείο, να του μιλήσετε, να μην ελαχιστοποιήσετε τα συναισθήματά του και να ενεργήσετε το συντομότερο δυνατόν, φέρνοντάς την στην προσοχή των εκπαιδευτικών και των αρχών του κέντρου. Αυτός εκφοβισμό σε νεαρή ηλικία πρέπει να σταματάει εγκαίρως, τόσο στο σφαγείο όσο και στο παρενοχλημένο, για να αποφύγει τα μεγαλύτερα κακά.

Στα μωρά και άλλα | Πώς να ανιχνεύσετε εάν το παιδί σας υποφέρει από εκφοβισμό, την μεγάλη μικρού μήκους ταινία του Λου, του Pixar για τον εκφοβισμό που μας προσκαλεί να προβληματιστούμε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *