Miss Cantine

Αρκετά από την παρενόχληση στον κυβερνοχώρο: πώς να εντοπίσετε τα προειδοποιητικά σημάδια και τα πλήκτρα για την καταπολέμησή της

Ως μητέρα το έχω πολύ σαφές: πρέπει να αγωνιστούμε με όλη μας τη δύναμη για να σταματήσουμε τον ηλεκτρονικό αποκλεισμό, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα παρενόχλησης που υπονομεύει την ψυχολογική υγεία των παιδιών μας σε σημείο που τους οδηγεί ακόμη και στην επιθυμία για θάνατο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επικροτώ τις χρήσιμες πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην υπονόμευσή του, διότι γνωρίζω ότι μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε παιδί, βλέποντας τον ανησυχητικό αριθμό περιπτώσεων, μόνο στη χώρα μας. Σύμφωνα με τη μελέτη της UNICEF «Τα παιδιά του ψηφιακού χάσματος στην Ισπανία» του 2018, τουλάχιστον δύο μαθητές σε κάθε τάξη υποφέρουν από τον ηλεκτρονικό αποκλεισμό στην Ισπανία.

Το S2 Cybersecurity Group έχει αναπτύξει έναν οδηγό που μας δίνει κλειδιά για να δείτε τα συμπτώματα ενός cyberbully και εξηγεί πώς να δράσει αν εμφανιστεί στον πλησιέστερο κύκλο μας.

Εκφοβισμός μέσα και έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας

Ο όρος “cyberbullying” αναφέρεται στην ψυχολογική παρενόχληση μεταξύ παιδιών και εφήβων μέσω του Διαδικτύου. Έχει την προέλευσή της στον όρο “εκφοβισμός”, μια αγγλική λέξη που χαρακτηρίζει τον εκφοβισμό ή τον εκφοβισμό.

Λένε από την ομάδα S2 ότι “Αντιμετωπίζουμε μια περίπτωση διαδικτυακής εκφοβισμού όταν ένα παιδί θρηνεί, απειλεί, παρενοχλεί, ταπεινώνει ή ενοχλεί άλλο μέσω του Διαδικτύου, των κινητών τηλεφώνων, των online κονσολών παιχνιδιών ή άλλων τηλεματικών τεχνολογιών και περιλαμβάνει τον εκβιασμό, την παρενόχληση και τις προσβολές”.

Βλέποντας τα στοιχεία, είναι κάτι πολύ πιο κοινό από όσο νομίζουμε: το ένα στα πέντε αγόρια και το ένα στους επτά κορίτσια μεταξύ 12 και 16 ετών εμπλέκονται σε κάποια περίπτωση «διαδικτυακής εκφοβισμού»,, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της UNICEF για το θέμα.

Και αυτός ο εκφοβισμός, δυστυχώς, διώκει τα παιδιά μας και έξω από την τάξη. Πριν από το Διαδίκτυο, ο εκφοβισμός τελείωσε μόλις χτύπησε το σχολικό κουδούνι ή κλείσαμε την πόρτα του σπιτιού μας. Σήμερα, αυτή η παρενόχληση μπορεί να συνεχιστεί 24 ώρες την ημέρα, καθιστώντας τα θύματα αδύνατα να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.

Εκεί πρέπει να είμαστε οι ενήλικες, να τους υποστηρίξουμε και να τους δείξουμε το δρόμο, αν το χρειάζονται. Ο José Rosell, διευθύνων σύμβουλος του S2 Grupo, λέει ότι:

“Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός είναι έγκλημα και μπορεί ακόμη και να φυλακιστεί. Οι προσβολές και οι απειλές μέσω κοινωνικών δικτύων, smartphone ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, για παράδειγμα, είναι σοβαρές ενέργειες που έχουν σοβαρές συνέπειες και όλοι πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό ».

Επομένως, εξασφαλίζει ότι οι γονείς και οι κοινωνικοί παράγοντες πρέπει και μπορούν να συμβάλλουν στην εξάλειψή του. “Επειδή οι συνέπειες για τα παιδιά που πάσχουν από αυτό μπορεί να είναι πραγματικά σκληρή. Για χρόνια, είμαστε αφιερωμένοι στην ευαισθητοποίηση των οικογενειών για την ασφαλή και σωστή χρήση των νέων τεχνολογιών και εφιστά την προσοχή πολλών φορές που δεν γνωρίζουν ποιες ενέργειες μπορούν να είναι εγκληματικές. όταν τα χρησιμοποιούν. “

Πώς να εντοπίσετε τον κυβερνο-εκφοβισμό;

Στην ιδανική περίπτωση, τα παιδιά έρχονται να ζητήσουν βοήθεια από τους γονείς τους. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα, όπως εξηγείται στο S2, “Επειδή ντρέπονται για το τι τους συμβαίνει ή δεν αισθάνονται ικανοί να το πω”.

Ως εκ τούτου, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση, καθώς σύμφωνα με έρευνες που διεξάγουν οι γονείς, ανησυχούμε για τον ηλεκτρονικό αποκλεισμό, αλλά δεν γνωρίζουμε τι κάνουν τα παιδιά μας στο Διαδίκτυο.

Ωστόσο, η αγορά του κυβερνοχώρου προκαλεί μια σειρά συμπτωμάτων που μπορούμε να εντοπίσουμε σε ένα παιδί:

Αλλαγές στις συνήθειες σας

  • Η χρήση συσκευών για σύνδεση στο Internet έχει μειωθεί σημαντικά.

  • Μειώνοντας την σχολική απόδοση.

  • Αποφύγετε να μιλάτε με την οικογένεια ή τους δασκάλους.

  • Έλλειψη σχολικής φοίτησης.

  • Ο φόβος και η αντίθεσή του να φύγει από το σπίτι.

  • Αλλαγές στις διατροφικές σας συνήθειες.

  • Πιο συχνές σωματικές βλάβες από το κανονικό.

  • Απώλεια αντικειμένων ή ζημιά στην ιδιοκτησία τους.

Δέκα εμπειρικές ενδείξεις για την καταπολέμηση και την πρόληψη του εκφοβισμού

Διάθεση

  • Αυξημένη συστολή ή μειωμένη αυτοπεποίθηση. Προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις.

  • Αίσθημα άγχους, θυμού, κόπωσης ή αποθάρρυνσης.

  • Επιθετικές αντιδράσεις εκτός τόπου.

  • Αίσθημα αβοήθειας και ενοχής.

  • Ασυνήθιστες αλλαγές στη διάθεση

  • Κραδασμένοι ώμοι, κεφάλι κάτω, έλλειψη άμεσης επαφής στα μάτια.

Σωματικές αλλαγές

  • Ταχεία αύξηση ή απώλεια βάρους που προκύπτει από αλλαγές στη συμπεριφορά πριν από την τροφή.

  • Συχνή διάρροια χωρίς να συνοδεύεται από έμετο ή πυρετό.

  • Συχνή ζάλη με ασυνήθιστα συμπτώματα.

  • Πονοκέφαλος ή πόνος στο στομάχι που δεν επηρεάζει τον ύπνο, αλλά εμποδίζει τις κανονικές δραστηριότητες όπως η μετάβαση στο σχολείο.

Τι πρέπει να κάνετε εάν ανιχνευθεί μια περίπτωση ηλεκτρονικής εκφοβισμού;

Σε περίπτωση εκφοβισμού στον κυβερνοχώρο, η σύσταση της ομάδας του S2 Group για τους γονείς είναι:

  • Δώστε την υποστήριξή μας στον γιο μας και χαλαρώστε τα συναισθήματα ενοχής του.

  • Δημιουργήστε στιγμιότυπα οθόνης για προσβολές ή απειλές.

  • Κατεβάστε όλα τα βίντεο και τα σχετικά αρχεία, αν υπάρχουν, και κάντε μια καταγραφή των ωρών και των ημερών αποστολής ή μετάδοσης.

  • Είναι σημαντικό να μην διαγραφούν αυτά τα έγγραφα ή να επισημανθεί τι συλλέγουμε στο cyberbully, έτσι ώστε να μην προχωρήσει και να διαγραφεί πρώτα το εγκληματικό υλικό.

  • Αν δεν είναι γνωστό ποιος είναι ο καταστολέας (κάτι συνηθισμένο στα κοινωνικά δίκτυα), καλό θα ήταν να μεταβείτε σε έναν ειδικό που συλλέγει τα μεταδεδομένα από αυτά τα αρχεία (όπου έγιναν, πότε, κλπ.).

Θύματα εκφοβισμού με τέσσερα χρόνια: εκφοβισμός στο νηπιαγωγείο

Επιπλέον, ταυτόχρονα, πρέπει:

  • Προσφέρετε ψυχολογική βοήθεια στο παιδί ή τον έφηβο.

  • Βάλτε την υπόθεση στη γνώση του σχολείου.

  • Συζητήστε με τους γονείς των κακοποιών αν ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός δεν σταματήσει ή ακόμα και αναφερθεί στην Αστυνομία ή την Εισαγγελία για Ανήλικους, αν δεν επιτευχθεί πρόοδος.

Αν χρειάζονται βοήθεια, οι οικογένειες μπορούν να πάνε σε αλτρουιστικές ενώσεις, όπως το Ίδρυμα ANAR (Βοήθεια για Παιδιά και Εφήβους σε Κίνδυνο), που εξηγούν πώς να δράσουν, τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά. Το τηλεφωνικό σας τηλέφωνο χωρίς χρέωση, με τη συμμετοχή επαγγελματιών, 900 20 20 10, είναι ανοιχτό 24 ώρες την ημέρα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *